نگرانی از مرگ و دلایل آن   

ممکن است که این سؤالبرای انسان پیش بیاید که اگر انسان جاودانه است و با جداشدن از بدن نابود نمی شود ، پس علت نگرانی اکثر مردم از مرگ چیست .

الف : چون انسان از یک طرف آرزوی خلود دارد و از طرف دیگر مرگ را به غلط نابودی این آرزو می داند ، از مرگ نگران است . در حالی که آرزوی خلود ، خودش نشانه نیستی ناپذیری انسان است ، زیرا اگر انسان زندگی موقت داشت آرزوی خلود به صورت میلی اصل در او به وجود نمی آمد . مشکل انسان این است که محل جاودانه بودن را اشتباه گرفته و فکر کرده است در همین دنیا باید جاودانه باشد و در نتیجه مرگ را نابود کننده این آرزو می داند ، پیامبران آمدند تا او را متوجه کنند که محل تحقق این آرزو دنیای دیگر است و باید خود را برای زندگی خوب در آن دنیا تجهیز نماید .

ب : چون بعضی از انسان ها در اثر ماندن در دنیا و علاقه مند شدن به آن با دنیا انس گرفته اند و مرگ ، انیس و همنشینشان را از آن ها می گیرد و به جایی می برد که برایشان کاملاً ناشناخته است ، از مرگ نگرانند .

ج : عده ای از انسان ها معتقد به قیامت هستند ولی چون می دانند گناها نشان منشأ عذاب برایشان خواهد شد ، از مرگ نگرانند .

امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند : « مردی از اباذر پرسید چرا ما از مرگ کراهت داریم ؟ فرمود : چون شما دنیا را آباد و آخرت را خراب کردید ، پس کراهت دارید از این که از آبادانی به سوی خرابی انتقال یابید » .

اگر انسان متوجه شود به کمک انبیاء ، « جهان » و « انسان » و « مرگ » درست شناخته می شود ، یعنی بفهمد جاودانه است ، اما نه در این دنیا ، و بداند جهانی غیر از این جهان در انتظار اوست که بسیار برتر از این جهان است ، و بشناسد مرگ نابودی آرزوها نیست ، بلکه وسیله تحقق آرزوهای حقیقی است ، مسلم خود را در این دنیا برای زندگی در آن عالم آماده می کند و نه تنها دیگر نگران مرگ نخواهد بود بلکه ماندن بیش از حدّ در این دنیا را نمی پسندد .

   منبع : آقای اصغر طاهر زاده ، کتاب معاد بازگشت به جدی ترین زندگی ، ص 24

 نوشته شده توسط محمد جوانمردی در سه شنبه 88/7/28 و ساعت 11:38 عصر | نظرات دیگران()