" قیـافـه جهـنمیـان "
« وَ مَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَـإنَّ لَهُ مَعیشَة‌ً ضَنـْـکَـاً  وَنَحْشُرُهُ یوْمَ الْـقیامَةِ اَعْمی قالَ رَبِّ لِمَ حَشْرَتـَـنی

اَعْمی وَ قَدْ کُنـْـتُ بَصیراً »(1)

هرکس از یاد من روی گردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت و روز قیامت، او را

کور و نابینا محشـور می‌کنیم. می‌گوید: « پـروردگـارا! چرا مرا نابینا محشور کـردی مـن که

بینا بودم ؟! » و در جای دیگری می‌فرماید:

« وَ مَنْ یضْـلِلْ فَلَن تَجـِدَ لَهُـمْ اَوْلیـاءَ مَنْ دونِه وَ نَحْشُـرُهُمْ یـَوْمَ الْقیامَةِ عَلی وُجوهِهـِـم عُـمْـیاً وَ بُکْماً

وَ صُمـّـاً مَـأواهُمْ جَهَـنّـمَ کُلَّـما خَبَتْ زِدْناهُـمْ سَعـیــراً »(2)

« هـرکس را که خداوند گمراه کند، هدایتگری غیر از خدا برای ایشان نخواهی یافت؛ و روز

قیـامت آن‌ها را بر صـورت‌هـایشان محشـور مـی‌کنیـم، در حـالی که نابینـا و کـور و کـرند و

جایگاهشان جهنـم است؛ هرزمان آتش آن فـرو نشیند، شعلـه‌ای تازه بر آن می‌افـزاییم. »

« یَـوْمَ تَبْـتـَـضُ وُجـوهُ وَ تَسْــوَدُّ وُجــوهُ فَـاَمّـاالَّـــذ‌یــنَ اسْـــوَدَّتْ وُجـوهُـهُــمْ اَکَـفَـرْ‌تـُُمْ بعْـــدَایمـانِـکـُـمْ

فــَ‌ذوقـوا الْعَـــذابَ بِمـا کُنْـتُــمْ تَـکفـــُرونَ »(3)

« روزی که بعضی از چهـره‌ها سفیـد و بعضی از چهـره‌ها تاریک و سیاه می‌گـردد؛  اما به

کسانی که صورتشان سیاه و تاریک و ظلمانی شده گفته می‌شود: آیا بعد از ایمـان، کافر

شدید؟! پس بچشید عذاب را به سبب آن‌چه کفر می‌ورزیـدید. »

« تَـرَی الَّــذینَ کَــذ‌‌َبوا عَــلَی اللهِ وُجـوهُهُــمْ مُسْـــوَدَّةٌ » (4)  

« کسـانی را که به خداوند دورغ می‌ بستند می‌ بینی که صـورت هـایشان سیاه است.»

قیـافه اهـل جهنـم به قـدری سیاه می شود که مثل تکـه‌ای از شب ظلمـانی می‌‌گـردند.

و در آیه دیگر می فرماید: « تَلْــفَـحُ وُجــوهُهُــم النّــارَ وَهُــمْ فیهــا کالِحــونَ » (5)

« شعله‌های سوزان آتش همچون شمشیر به صورت هایشان نواخته می شود و در دوزخ

چهـره‌ای عبـوس دارند.»

بعضـی از مفسـرین می‌گویند وقتـی چنـدین عـذاب به اهل آتش رسیـد لبهـایشان جمـع

می شود و دندان هایشان دیده می شود، شبیه میمون و بوزینه. »

امام باقر(ع) می‌فرماید:« در صورت اهل جهنم شبیه میمون مو می روید. »(6)

و در روایت است که:« اینان کور و کر و لال وارد جهنم می شوند. » و در روایت دیگری آمده

که: « اهل جهنم به صورت حیوان وارد جهنم می‌شوند؛ بعضی به صورت میمون، بعضی به

صورت خوک، بعضی به صورت سگ و بعضی به صورت حیوانات درنده و خزنده و گزنده و...»

امام باقر(ع) می فـرماید: « بدن اهل جهنـم بسیـار بزرگ و عظیـم می شـود به طـوری کـه

ران‌هایشان به اندازه کوه می شود (تا عذاب را بیشتر و بهتر بچشند.)» (7)

از پیامبر (ص) روایت شده که فرموده‌اند: « اهل عذاب ده صنف و شکل محشور می‌شوند:

صنفی به صورت میمون و بوزینگان. صنفی به صورت خوک. صنفی به صورت معکوس، یعنی

سرشان روی زمین‌و پاهایشان به طـرف بالا که بدین صــورت روی آتش کشیده می‌شـوند.

صنفی کـور. گروهی کـر و لال. گروهی در حال جویدن زبانشان که چـرک و خون از آن جـاری

است. برخـی با دستان و پاهای بریده، و گروهی بسته بر نخـل هـایی از آتش. و برخی در

حالی که جبه ها و لباس هایی از قطران و آتش پوشیده اند. » (8)
______________________________________________
1- طه / 125- 124.
2- اسراء / 97.
3- آل عمران / 106.
4- زمر / 60.
5- مؤمنون / 104.
6- بحار، ج8، مبحث جهنم.
7- بحار، ج8، مبحث جهنم.
8- بحار، ج8، مبحث جهنم.

 نوشته شده توسط محمد جوانمردی در جمعه 88/8/15 و ساعت 1:0 صبح | نظرات دیگران()